WTOREK 19.01
Mk 2, 23-28
św. Józefa Sebastiana Pelczara, biskupa

Pewnego razu, gdy Jezus przechodził w szabat pośród zbóż, uczniowie Jego zaczęli po drodze zrywać kłosy. Na to faryzeusze mówili do Niego: „Patrz, czemu oni czynią w szabat to, czego nie wolno?” On im odpowiedział: „Czy nigdy nie czytaliście, co uczynił Dawid, kiedy znalazł się w potrzebie i poczuł głód, on i jego towarzysze? Jak wszedł do domu Bożego za Abiatara, najwyższego kapłana, i jadł chleby pokładne, które tylko kapłanom jeść wolno; i dał również swoim towarzyszom”. I dodał: „To szabat został ustanowiony dla człowieka, a nie człowiek dla szabatu. Zatem Syn Człowieczy jest Panem także szabatu”.

Dzisiejszy świat pokazuje, jak gąszcz przepisów zamiast ułatwić życie utrudnia je doprowadzając do szeregu paradoksów i bezsensownych decyzji. Dzieje się tak wtedy, gdy przepis jest ważniejszy od człowieka. A wystarczy posłuchać Jezusa. On sprawę tę stawia jasno.