II NIEDZIELA ZWYKŁA (19.01)
J 1,29-34

Nazajutrz Jan zobaczył Jezusa, nadchodzącego ku niemu, i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie. Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi. Jan dał takie świadectwo: Ujrzałem Ducha, który jak gołębica zstępował z nieba i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: Ten, nad którym ujrzysz Ducha zstępującego i spoczywającego nad Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym. Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym.

Jan był przygotowany do tego, by rozpoznać Jezusa. Jego droga modlitwy, postu, słuchania Słowa przygotowała go do tego, że we właściwym momencie i czasie rozpoznał Jezusa i bez zawahania wskazał mówiąc: Oto Baranek Boży. Wiedział, jego serce wiedziało, bo napełnione było Duchem św., bo było zanurzone w modlitwie i rozważaniu Słowa.